İFA NEDİR? İFA NE DEMEK? 

İfa kelimesi Borçlar Hukukunda sıkça kullanılan bir kelime olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu makalemizde, ifa kelimesine değinerek Türk Dil Kurumu sözlüğündeki hem Adalet Bakanlığı sözlüğündeki hem de halk arasındaki kullanımlarını inceleyeceğiz.

Borç ilişkisinin konusu olan edimin borçlu tarafından alacaklıya karşı gereği gibi yerine getirilmesi suretiyle borç ilişkisinin sona erdirilmesine ifa denilmektedir.

İfa, borçlar hukukunda borcu sona erdiren en doğal sebeptir. Borcun ifa edilmesi ile borçlu borcundan kurtulur, alacaklı ise alacağına kavuşmuş olur. Böylelikle borç ilişkisi sona erer. 

İfa ile ilgili olarak bazı kavramlara değinmekte fayda vardır:

İfanın konusu: Borcun konusudur. Parça borcu ya da cins borcu olabilir. 

İfa yeri: Borcun ifa edileceği yerdir. 

Türk Borçlar Kanunun 89.maddesine göre:

• Borcun ifa yeri, tarafların açık veya örtülü iradelerine göre belirlenir. Aksine bir anlaşma yoksa, aşağıdaki hükümler uygulanır;
• Para borçları, alacaklının ödeme zamanındaki yerleşim yerinde,
• Parça borçları, sözleşmenin kurulduğu sırada borç konusunun bulunduğu yerde,
• Bunların dışındaki bütün borçlar, doğumları sırasında borçlunun yerleşim yerinde, ifa edilir. 

İfa zamanı: Borcun ifa edileceği zamandır.

Türk Borçlar Kanunun 90.maddesine göre:

• İfa zamanı taraflarca kararlaştırılmadıkça veya hukuki ilişkinin özelliğinden anlaşılmadıkça her borç, doğumu anında muaccel olur.

İfa, Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre “ bir işi yapma, yerine getirme, ödeme “ demektir.

İfa, Adalet Bakanlığı sözlüğüne göre ise “ ödeme, yerine getirme, bir işi yapma, edim “ demektir.

İfa ile ilgili cümlelere şu örnekler verilebilir:

• Porselen takımının kısmi ifası alacaklıyı tatmin etmeyecektir.
• Eylül’ ün doğum günü kutlamasına yetiştiremediğiniz pastayı ifa etmenizin artık bir önemi kalmadı.
• Erken ifada bulunmanız size indirim hakkı sağlamayacaktır.